De provincies Noord-Holland, Gelderland en Utrecht vroegen mij om het symposium presenteren waar ruim 220 mensen vierden dat de Stelling van Amsterdam twintig jaar geleden erkend was door Unesco als werelderfgoed. We keken ook vooruit; de Nieuwe Hollandse Waterlinie zal namelijk in de slipstream deel uit gaan maken van dit werelderfgoed. Samen vormen zij het dan vanaf 2019 één groot en uniek landschappelijk erfgoed, met tal van plaatsen om te recreëren, te vergaderen, sociale- of culturele activiteiten te ontplooien of te genieten van natuur-historische rondleidingen.

Een verbindend symposium dus, waarin ik mij helemaal thuis voelde. Er kwamen veel mensen aan het woord die al jarenlang de handen uit de mouwen steken voor de forten en waterwerken, in het beleid, of ter plekke, op een fort.
De ochtend werd gevuld door verhalen en ervaringen, de middag door een negental goed inhoudelijke workshops, waarna we gezamenlijk afsloten met een blik vooruit en met de speciaal geschreven ‘Ballade voor het Werelderfgoed.’

“We kregen veel positieve reacties op het programma en de vlotte presentatie”
(Kirke Mulders, provincie Gelderland.)

Natuurlijk voegde ik wat theatrale uitspattingen toe: ditmaal kwam ik op met een vouwfiets (de weg kwijt) en deed ik een interview met een bouwhelm op. Verder betrok ik op vele manieren de zaal en liet aanwezigen ruim aan het woord.

Zo combineerden we inhoud aan vorm en werd het een dag vol inspiratie en plezier.