In 2015 schreef ik twee nieuwe cabaretacts: ‘De Oversteek’ en ‘100 Afbreekbaar. Duurzaam cabaret.’ Beiden rond een maatschappelijk thema.

De Oversteek.
Van festival SPOEL mocht ik zelf kiezen waar op het terrein ik een act wilde spelen. Ik koos voor de veerpont. Een act dus op de liniepont bij Werk aan het Spoel Culemborg, onder de titel: De Oversteek. Een act over de oversteken in het leven: een andere baan, verhuizen, achter een liefde aan of ineens een bijzondere hobby. Het onderwerp leende zich ook goed voor publieksparticipatie. Ik was weer helemaal in mijn element. Tijdens festival Spoel, ging ‘De Oversteek’ in première. De oorspronkelijke opzet was een act in twee delen: Heen en Weer. Vooraf interviewde ik enkele Culemborgers over de oversteken in hun leven. In de act was doordrenkt met vaartermen: ‘Werd u verlijerd naar de overkant of gooide u zelf de trossen los?’ festival SPOEL

De Oversteek is een gelaagde act. Het gaat over de oversteken in het leven die mensen maken. En over de manier waarop een oversteek in zijn werk gaat. Zo bleken sommige geïnterviewden al veel langer te weten dat ze ooit overstag zouden gaan. De vraag was alleen wanneer. De act gaat ook over de locatie; deze plek op de rivier bleek te kolken van de onvervulde verlangens. Zelfs het leggen van een provinciegrens kon deze stroming niet keren. Het theatrale gehalte van de act gaf mij de gelegenheid de tijd stil te zetten en de toeschouwers te vragen welke oversteek ze komend jaar wilde maken.

‘100% afbreekbaar. Duurzaam cabaret.’
Een act van een half uur over alle praktische bezwaren die je als idealist tegenkomt als je probeert duurzaam te leven en goede doelen te steunen. Hoe kies je bijvoorbeeld welk goede doel? En hoe wimpel je de rest dan netjes af? Hoe houd je je zonnepanelen schoon? En de eeuwig prangende vraag: waar is mijn oplaadpunt in het leven? Materiaal te over, want ik ben zelf totaal afbreekbaar.

De try-outs van dit programma zijn erg goed ontvangen. Na vier dagen op de vreselijk nat geregende Valkhoftheateravenue in Nijmegen had ik voldoende input om de act toe te spitsen en aan te scherpen. De lastige situaties en prangende vragen bleken zeer herkenbaar; het publiek reageerde volop en vulde met gemak aan met anekdotes uit eigen leven.
De act is inmiddels zo ver ontwikkeld dat ik hem op aanvraag op bijeenkomsten van duurzame organisaties en goede doelen kan spelen. Hopla!