Tegenwoordig werkt de Y-factor veel samen met social design onderzoeksgroepen van diverse hogescholen en onderzoekt met hen hoe social design kan bijdragen aan transities. Zij bestuderen in de praktijk hoe multistakeholder-samenwerkingen werken en hoe je binnen transities experimenten (living labs/pilots) kunt opzetten, op zo’n manier dat het ook bijdraagt aan een systeemverandering. Vanuit de achtergrond van de Y-factor, academisch onderzoek, beleid en transitienetwerken, natuurlijk heel relevante kennis. Maar hoe breng je dat voor het voetlicht? En: aan wie kan de Y-factor hen koppelen om nog meer meerwaarde te genereren? Daarvoor doorbreken we samen sectoren en ontwikkelen we vernieuwende vormen van onderzoekscommunicatie.
De Y-factor is gepokt en gemazeld in maatschappelijk relevant onderzoek bij universiteiten. Later kwam daar onderzoek als beleidsinput bij. Om vervolgens transitie-netwerken van allerlei stakeholders (overheden, onderzoekers/wo & hbo, maatschappelijke organisaties en ondernemers te faciliteren en op sleeptouw te nemen. Aan deze op zich al interessante blend voegde ik ook nog kunst toe, theater, gebruik van zintuigen, verwondering, creatie, verbeelding… een magisch cocktail. Als in een samenwerkingsproces bijvoorbeeld kennis, een gezamenlijk doel, samen durven zoeken, verbeelding en samenwerken aan een transitie samenkomen, dan ontstaat een indrukwekkende meerwaarde.
Mijn werkwijze ontwikkelde ik gaandeweg en was vaak maatwerk. Natuurlijk lette ik wel op elementen als vernieuwende kracht binnen boord houden, machtsverschillen bespreken, niet te snel doelgericht zijn en speelsheid en vertrouwen in het netwerk, maar ik nam nooit de tijd om alle elementen en mijn werkwijze te analyseren, laat staan beschrijven. Natuurlijk werkte ik gestaag aan ontwikkeling van mijn skills, inhoudelijk, als facilitator, als transitie begeleider, intuitief, maar ik bracht er geen lijn in aan.
En laat dat nu precies zijn wat de onderzoeksgroepen social design wel doen!
Een snoeptrommel ging voor de Y-factor open, waarin theorie, werkvormen, impact samenvallen. Waarin opschaling als doel vanaf het begin wordt meegenomen. Waarin researchers deel zijn van een netwerk en met hen kennis opdoen. Alles wat ik heb geleerd in de praktijk en theoretisch kon plaatsen, kwam samen in de publicaties van deze onderzoeksgroepen. En meer.
Op mijn beurt kan ik hen helpen om te vertalen wat zij weten voor andere sectoren en om zelf meer zichtbaar te worden. Om extern meer verbanden te leggen en de meerwaarde van hun kennis en ervaring te positioneren. Om hen een volgende stap te laten maken. Zo koppelde ik ESC, waarin 5 hogescholen samenwerken, aan het nieuwe KIN/landelijk klimaatonderzoek initiatief. Voor beide partijen een spannende combinatie, maar wel meteen vruchtbaar!
De Y-factor begon als impactmaker bij ESC, als verhalenverteller bij onderzoeksgroep ‘Innovation Networks’, als interviewer bij ‘Societal Impact Design’ en als connector bij ‘Designing Value Networks’. Waar ik in 2022 nog voorzichtig rondliep op de DDW, werd ik nu gevraagd te participeren in debatten en rondetafelgesprekken over systeemverandering en design. Over de bijdrage van hbo onderzoek aan maatschappelijke opgaven.
Ik heb nog nooit zoveel interactieve sessies in 1 jaar meegemaakt en nog nooit zoveel op geeltjes geschreven, geknutseld en getekend. Maar wat een meerwaarde!
Een volgende stap op de avontuurlijke weg van de Y-factor.
